55_2023-2024/40 - Un nom de famille pour tous les enfants nés sans vie
Pétitions
Änderungen an „55_2023-2024/40 - Un nom de famille pour tous les enfants nés sans vie“
Beschreibung (Nederlands)
-<p>Auteur: Tony Creemers</p><p>Geachte Mevrouw de Voorzitter,</p><p>Bij deze ben ik zo vrij mij tot U te wenden voor het volgende.</p><p>Zelf ben ik sterrenpapa van Stephanie (2 juli 1988*). Stephanie is geboren na 147 dagen zwangerschap en enkele uren na de geboorte helaas gestorven.</p><p>Eind 2019 heb ik een akte van levenloos kind mogen laten opmaken op basis van het medisch attest van de gynaecoloog. Jammer genoeg heeft zij enkel een voornaam gekregen en geen familienaam, omdat de wet dit zo helaas voorschreef, aangezien er geen geboorteakte opgemaakt werd.</p><p>Onlangs ben ik, via het Berrefonds, toevallig op Facebook een gelijkaardige situatie tegengekomen. Ik heb ondertussen contact opgenomen met de mama van sterrenkind Jeroen. Zij heeft hem wel een familienaam en fictief rijksregisternummer kunnen geven. Het grote verschil is dat Jeroen geboren werd na meer dan 180 dagen zwangerschap. Ook voor Jeroen is er toen in 1982 nooit een geboorteakte opgemaakt. Dit is voor Stephanie ook nooit doorgegeven aan de Stad waar wij toen woonden, hetgeen mij ten zeerste verwonderd heeft, aangezien ik haar zelfs een nooddoop heb mogen geven van het verplegend personeel in het toenmalige Salvatorziekenhuis in Hasselt, omdat ze toen nog leefde, waarbij mijn ex-schoonouders getuige van mochten zijn. Een nooddoop mag toegediend worden aan een persoon in stervensgevaar (dus nog in leven) door iemand die geen diaken of priester is. Mijn inziens is het ziekenhuis toen in de fout gegaan door de geboorte niet aan te geven. Maar ja, het was 1988, en als je als jonge ouders zoiets meemaakt, ben je dan daar uiteraard niet mee bezig. Als ik toen wist, wat ik nu weet,…..Wat is uiteindelijk het verschil tussen een zwangerschap van 147 dagen en een zwangerschap van meer dan 180 dagen ? Het verlies is even groot en even zwaar om te dragen. Ik denk dat heel veel mensen dit niet beseffen.</p><p>Op basis van dit bericht op Facebook, heb ik zelf contact opgenomen met de betrokken instantie (FOD Binnenlandse Zaken - Rijksregister). Het is dus op dit moment helaas niet mogelijk. Je wordt trouwens van het kastje naar de muur gestuurd omdat niemand je wil/kan verder helpen. Blijkbaar bestaat de enige mogelijkheid erin om een vervangende geboorteakte aan te vragen via de familierechtbank. Dit zou dan ook tijdrovend en heel kostelijk zijn. En dan nog zou het niet zeker zijn dat ik een vervangende geboorteakte voor haar zou krijgen en dat ik haar dus mijn familienaam en een fictief rijksregisternummer kan laten geven. Haar mijn familienaam geven, zelfs na 35 jaar, zou zó veel voor mij betekenen. Eindelijk de (h)erkenning die ze verdient. Het heeft maatschappelijk totaal geen nut, maar als ouder maakt het een wereld van verschil. Een sterrenkind maakt deel uit van het gezin, hoe je het ook keert of draait en daar hoort zonder meer een familienaam bij. Of het nu om een zwangerschap gaat van meer of minder dan 180 dagen. Elk kind heeft recht op een voor- EN familienaam. Dit maakt onherroepelijk deel uit van het rouwproces. Want zeg nu zelf, hoe zou u zich voelen als uw eventuele zoon en/of dochter geen familienaam zouden hebben ? Het is misschien niet te vergelijken met mijn situatie, maar toch…. Dit zou U ook niet goedkeuren. Awel, ik dus ook niet. </p><p>Uiteraard spreek ik ook in naam van ouders die in een soortgelijke situatie zitten. Ook voor hen zou het een kleine troost bieden dat hun kind eindelijk (h)erkend wordt. Een sterrenregister is zeker een stap in de goede richting, maar helaas niet voldoende. Ik wil zó graag niet opgeven totdat ze mijn familienaam heeft …. Daarvoor is mijn dochter veel té belangrijk voor mij. Maar het is mentaal oh zó zwaar en belastend om iedere keer weer op een muur te moeten botsen. </p><p>Mijn inziens moet er dus echt wel dringend iets veranderd worden aan de huidige wetgeving. </p><p>Alvast bedankt om mijn verhaal te willen lezen en voor uw reactie.</p><p><br></p>- +<p>Auteur: Tony Creemers</p><p>Geachte Mevrouw de Voorzitter,</p><p>Bij deze ben ik zo vrij mij tot U te wenden voor het volgende.</p><p>Zelf ben ik sterrenpapa van Stephanie (2 juli 1988*). Stephanie is geboren na 147 dagen zwangerschap en enkele uren na de geboorte helaas gestorven.</p><p>Eind 2019 heb ik een akte van levenloos kind mogen laten opmaken op basis van het medisch attest van de gynaecoloog. Jammer genoeg heeft zij enkel een voornaam gekregen en geen familienaam, omdat de wet dit zo helaas voorschreef, aangezien er geen geboorteakte opgemaakt werd.</p><p>Onlangs ben ik, via het Berrefonds, toevallig op Facebook een gelijkaardige situatie tegengekomen. Ik heb ondertussen contact opgenomen met de mama van sterrenkind Jeroen. Zij heeft hem wel een familienaam en fictief rijksregisternummer kunnen geven. Het grote verschil is dat Jeroen geboren werd na meer dan 180 dagen zwangerschap. Ook voor Jeroen is er toen in 1982 nooit een geboorteakte opgemaakt. Dit is voor Stephanie ook nooit doorgegeven aan de Stad waar wij toen woonden, hetgeen mij ten zeerste verwonderd heeft, aangezien ik haar zelfs een nooddoop heb mogen geven van het verplegend personeel in het toenmalige Salvatorziekenhuis in Hasselt, omdat ze toen nog leefde, waarbij mijn ex-schoonouders getuige van mochten zijn. Een nooddoop mag toegediend worden aan een persoon in stervensgevaar (dus nog in leven) door iemand die geen diaken of priester is. Mijn inziens is het ziekenhuis toen in de fout gegaan door de geboorte niet aan te geven. Maar ja, het was 1988, en als je als jonge ouders zoiets meemaakt, ben je dan daar uiteraard niet mee bezig. Als ik toen wist, wat ik nu weet,…..Wat is uiteindelijk het verschil tussen een zwangerschap van 147 dagen en een zwangerschap van meer dan 180 dagen ? Het verlies is even groot en even zwaar om te dragen. Ik denk dat heel veel mensen dit niet beseffen.</p><p>Op basis van dit bericht op Facebook, heb ik zelf contact opgenomen met de betrokken instantie (FOD Binnenlandse Zaken - Rijksregister). Het is dus op dit moment helaas niet mogelijk. Je wordt trouwens van het kastje naar de muur gestuurd omdat niemand je wil/kan verder helpen. Blijkbaar bestaat de enige mogelijkheid erin om een vervangende geboorteakte aan te vragen via de familierechtbank. Dit zou dan ook tijdrovend en heel kostelijk zijn. En dan nog zou het niet zeker zijn dat ik een vervangende geboorteakte voor haar zou krijgen en dat ik haar dus mijn familienaam en een fictief rijksregisternummer kan laten geven. Haar mijn familienaam geven, zelfs na 35 jaar, zou zó veel voor mij betekenen. Eindelijk de (h)erkenning die ze verdient. Het heeft maatschappelijk totaal geen nut, maar als ouder maakt het een wereld van verschil. Een sterrenkind maakt deel uit van het gezin, hoe je het ook keert of draait en daar hoort zonder meer een familienaam bij. Of het nu om een zwangerschap gaat van meer of minder dan 180 dagen. Elk kind heeft recht op een voor- EN familienaam. Dit maakt onherroepelijk deel uit van het rouwproces. Want zeg nu zelf, hoe zou u zich voelen als uw eventuele zoon en/of dochter geen familienaam zouden hebben ? Het is misschien niet te vergelijken met mijn situatie, maar toch…. Dit zou U ook niet goedkeuren. Awel, ik dus ook niet. </p><p>Uiteraard spreek ik ook in naam van ouders die in een soortgelijke situatie zitten. Ook voor hen zou het een kleine troost bieden dat hun kind eindelijk (h)erkend wordt. Een sterrenregister is zeker een stap in de goede richting, maar helaas niet voldoende. Ik wil zó graag niet opgeven totdat ze mijn familienaam heeft …. Daarvoor is mijn dochter veel té belangrijk voor mij. Maar het is mentaal oh zó zwaar en belastend om iedere keer weer op een muur te moeten botsen. </p><p>Mijn inziens moet er dus echt wel dringend iets veranderd worden aan de huidige wetgeving. </p><p>Alvast bedankt om mijn verhaal te willen lezen en voor uw reactie.</p>
Beschreibung (Français)
-<p>Auteur: Tony Creemers</p><p>Chère Madame la Présidente,</p><p>Je me permets de m'adresser à vous pour ce qui suit.</p><p>Je suis moi-même père étoile de Stéphanie (2 juillet 1988*). Stéphanie est née après 147 jours de grossesse et est malheureusement décédée quelques heures après sa naissance.</p><p>Fin 2019, j'ai pu faire établir un certificat d'enfant sans vie sur la base du certificat médical du gynécologue. Malheureusement, elle n'a reçu qu'un prénom et pas de nom de famille, comme la loi le prévoyait si malheureusement, puisqu'aucun acte de naissance n'a été établi.</p><p>Récemment, par l'intermédiaire du Fonds Berre, je suis tombée sur une situation similaire sur Facebook. Depuis, j'ai contacté la maman de l'enfant étoile Jeroen. Elle a réussi à lui donner un nom de famille et un numéro de registre national fictif. La grande différence est que Jeroen est né après plus de 180 jours de grossesse. Aucun acte de naissance n'a jamais été établi pour Jeroen, pas plus qu'en 1982. Il n'a pas non plus été transmis pour Stéphanie à la ville où nous habitions à l'époque, ce qui m'a beaucoup étonné, car le personnel infirmier de l'hôpital Salvator de Hasselt m'a même autorisé à lui administrer un baptême d'urgence, étant donné qu'elle était vivante à l'époque, dans lequel les parents de mon ex-belle-famille ont été autorisés à assister à l’événement. Un baptême d'urgence peut être administré à une personne en danger de mort (c'est-à-dire encore en vie) par quelqu'un qui n'est ni diacre ni prêtre. À mon avis, l'hôpital a donc commis une erreur en ne déclarant pas la naissance. Mais encore une fois, c'était en 1988, et lorsque vous vivez une telle expérience en tant que jeune parent, vous ne vous en préoccupez évidemment pas à l'époque. Si j'avais su à l'époque ce que je sais aujourd'hui,...Quelle est finalement la différence entre une grossesse de 147 jours et une autre de plus de 180 jours ? La perte est tout aussi grande et tout aussi difficile à supporter. Je pense que beaucoup de gens ne le réalisent pas.</p><p>Sur la base de ce post sur Facebook, j'ai contacté moi-même l'autorité compétente (SPF Affaires intérieures - Registre national). Malheureusement, ce n'est pas possible pour le moment. D'ailleurs, vous êtes renvoyé d'un pilier à l'autre parce que personne ne veut/peut vous aider davantage. Apparemment, la seule possibilité est de demander un nouvel acte de naissance auprès du tribunal des affaires familiales. Cela prendrait du temps et coûterait très cher. Et même dans ce cas, il ne serait pas certain que j'obtienne un acte de naissance de remplacement pour elle et que je puisse ainsi lui attribuer mon nom de famille et un numéro de registre national fictif. Lui donner mon nom de famille, même après 35 ans, signifierait tellement pour moi. Enfin la (h)reconnaissance qu'elle mérite. Cela ne sert à rien pour la société, mais en tant que parent, cela fait toute la différence. Un enfant étoile fait partie de la famille, quelle que soit la façon dont on l'envisage, et un nom de famille en fait partie. Qu'il s'agisse d'une grossesse de plus ou de moins de 180 jours. Chaque enfant a droit à un prénom ET à un nom. Cela fait irrémédiablement partie du processus de deuil. Car dites-vous, comment vous sentiriez-vous si votre futur fils et/ou fille n'avait pas de nom de famille ? Ce n'est peut-être pas comparable à ma situation, mais tout de même.... Vous n'approuveriez pas cela non plus. Et moi non plus. </p><p>Bien entendu, je parle aussi au nom des parents qui se trouvent dans une situation similaire. Pour eux aussi, ce serait un petit réconfort que leur enfant soit enfin reconnu. Un registre des étoiles est certainement un pas dans la bonne direction, mais malheureusement pas suffisant. Je ne veux surtout pas abandonner tant qu'elle n'aura pas mon nom de famille ... Ma fille est bien trop importante pour moi pour cela. Mais c'est très pénible mentalement de se heurter à un mur à chaque fois. </p><p>Je pense donc qu'il est urgent de modifier la législation actuelle. </p><p>Merci d'avance de lire mon histoire et de votre réaction.</p><p><br></p><p><br></p>- +<p>Auteur: Tony Creemers</p><p>Chère Madame la Présidente,</p><p>Je me permets de m'adresser à vous pour ce qui suit.</p><p>Je suis moi-même père étoile de Stéphanie (2 juillet 1988*). Stéphanie est née après 147 jours de grossesse et est malheureusement décédée quelques heures après sa naissance.</p><p>Fin 2019, j'ai pu faire établir un certificat d'enfant sans vie sur la base du certificat médical du gynécologue. Malheureusement, elle n'a reçu qu'un prénom et pas de nom de famille, comme la loi le prévoyait si malheureusement, puisqu'aucun acte de naissance n'a été établi.</p><p>Récemment, par l'intermédiaire du Fonds Berre, je suis tombée sur une situation similaire sur Facebook. Depuis, j'ai contacté la maman de l'enfant étoile Jeroen. Elle a réussi à lui donner un nom de famille et un numéro de registre national fictif. La grande différence est que Jeroen est né après plus de 180 jours de grossesse. Aucun acte de naissance n'a jamais été établi pour Jeroen, pas plus qu'en 1982. Il n'a pas non plus été transmis pour Stéphanie à la ville où nous habitions à l'époque, ce qui m'a beaucoup étonné, car le personnel infirmier de l'hôpital Salvator de Hasselt m'a même autorisé à lui administrer un baptême d'urgence, étant donné qu'elle était vivante à l'époque, dans lequel les parents de mon ex-belle-famille ont été autorisés à assister à l’événement. Un baptême d'urgence peut être administré à une personne en danger de mort (c'est-à-dire encore en vie) par quelqu'un qui n'est ni diacre ni prêtre. À mon avis, l'hôpital a donc commis une erreur en ne déclarant pas la naissance. Mais encore une fois, c'était en 1988, et lorsque vous vivez une telle expérience en tant que jeune parent, vous ne vous en préoccupez évidemment pas à l'époque. Si j'avais su à l'époque ce que je sais aujourd'hui,...Quelle est finalement la différence entre une grossesse de 147 jours et une autre de plus de 180 jours ? La perte est tout aussi grande et tout aussi difficile à supporter. Je pense que beaucoup de gens ne le réalisent pas.</p><p>Sur la base de ce post sur Facebook, j'ai contacté moi-même l'autorité compétente (SPF Affaires intérieures - Registre national). Malheureusement, ce n'est pas possible pour le moment. D'ailleurs, vous êtes renvoyé d'un pilier à l'autre parce que personne ne veut/peut vous aider davantage. Apparemment, la seule possibilité est de demander un nouvel acte de naissance auprès du tribunal des affaires familiales. Cela prendrait du temps et coûterait très cher. Et même dans ce cas, il ne serait pas certain que j'obtienne un acte de naissance de remplacement pour elle et que je puisse ainsi lui attribuer mon nom de famille et un numéro de registre national fictif. Lui donner mon nom de famille, même après 35 ans, signifierait tellement pour moi. Enfin la (h)reconnaissance qu'elle mérite. Cela ne sert à rien pour la société, mais en tant que parent, cela fait toute la différence. Un enfant étoile fait partie de la famille, quelle que soit la façon dont on l'envisage, et un nom de famille en fait partie. Qu'il s'agisse d'une grossesse de plus ou de moins de 180 jours. Chaque enfant a droit à un prénom ET à un nom. Cela fait irrémédiablement partie du processus de deuil. Car dites-vous, comment vous sentiriez-vous si votre futur fils et/ou fille n'avait pas de nom de famille ? Ce n'est peut-être pas comparable à ma situation, mais tout de même.... Vous n'approuveriez pas cela non plus. Et moi non plus.</p><p>Bien entendu, je parle aussi au nom des parents qui se trouvent dans une situation similaire. Pour eux aussi, ce serait un petit réconfort que leur enfant soit enfin reconnu. Un registre des étoiles est certainement un pas dans la bonne direction, mais malheureusement pas suffisant. Je ne veux surtout pas abandonner tant qu'elle n'aura pas mon nom de famille ... Ma fille est bien trop importante pour moi pour cela. Mais c'est très pénible mentalement de se heurter à un mur à chaque fois.</p><p>Je pense donc qu'il est urgent de modifier la législation actuelle.</p><p>Merci d'avance de lire mon histoire et de votre réaction.</p><p><br></p>