55_2022-2023/5 -Sancties voor het foutief of onzorgvuldig stellen van diergeneeskundige handelingen door een dierenarts
Pétitions
U kan deze petitie niet steunen.
55_2022-2023/5 -Sancties voor het foutief of onzorgvuldig stellen van diergeneeskundige handelingen door een dierenarts
Auteur: Ruben Vander Haeghen
Op 02/06/2022 is mijn katje van ongeveer 5 jaar oud plots komen te overlijden. Na maanden van onderzoeken, autopsierapporten, geruzie met de dierenarts in kwestie en vooral heel veel onduidelijkheid, heb ik contact opgenomen met een vrij gerenommeerde dierenarts. Welke ook verbonden is aan de Ugent. Alsook een advocaat gespecialiseerd in het recht van dierengeneeskunde, wat tot mijn grote verbazing bijna niet bestaat in dit land. Kort samengevat is uit dat rapport gebleken dat mijn katje overleden is door de rechtstreekse en ook de onrechtstreekse handelingen van mijn dierenarts. De arts spreekt over maanden van nalatigheid en een gebrek aan deftig onderzoek. Het directe overlijden vond ook plaats tijdens een operatie van de dierenarts in kwestie en het schuldig zijn werd door een onafhankelijk patholoog van de Ugent ook bevestigd. Mijn katje bleek al maanden ziek te zijn. Ik ben meerdere malen in die maanden langs geweest bij mijn dierenarts en heb telkens hoge facturen betaald voor eenzelfde behandeling. Door dit aanhoudende probleem en een aantal onnodige lichte ingrepen is mijn beestje komen te overlijden tijdens het zoveelste lavement.
Mijn dierenarts ontkende dit alles en was zelfs actief tegen enige vorm van autopsie. Een dagvaarding leek mij op zen plaats, ik wou graag de schuld van mijn dierenarts aantonen. Echter heeft mijn advocaat erop aangedrongen hier niet mee verder te gaan. Dit door het lage bedrag dat maar kan uitgekeerd worden. Een potentiële schadevergoeding betreft een morele schadevergoeding van 1 euro als het op katten en honden aankomt, naast de schade van medische kosten. Dit maakt het door zware juridische kosten en advocaatkosten onmogelijk om zelf maar een proces op te starten.
In veel andere Europese landen, zoals Duitsland, het VK,…, en ook de VS is dit wel allemaal mogelijk en kan de schadevergoeding zelf oplopen tot enkele miljoenen euro’s. Ik zie niet in waarom België met een middeleeuwse wetgeving blijft zitten. Een kat of hond is een volwaardig gezinslid, mensen die zelf een huisdier hebben zullen dit maar al te goed begrijpen. Ik snap dat dit een soort bescherming is naar de dierenartsen toe. Echter is het volgens mij niet de job van de politiek om schuld of onschuld te bepalen, dit hoort nog altijd te gebeuren in een rechtbank.
Mijn vraag is dan ook de volgende: waarom wordt de wetgeving in België niet aangepast zoals in bijna alle andere westerse landen en wordt het ook werkelijk mogelijk gemaakt om dierenartsen te vervolgen? Fouten maken is menselijk en in de medische sector hebben die vaak dodelijke gevolgen. Laat mij echter duidelijk stellen dat dit niet gaat over een menselijke fout, het gaat over meermaals nalaten verder onderzoek te voeren en dit over een tijdspanne van maanden, wat uiteindelijk tot een pijnlijke dood leidde. Het lijkt mij maar logisch om het plafond op het mogelijk bedrag van schadevergoeding volledig weg te halen. Een rechter zou moeten beslissen of een dierenarts al dan niet schuldig is en in welke mate daar dan sommen geld tegenover zouden staan. Vandaag de dag is het echter niet mogelijk om de eventuele schuld van een dierenarts aan te tonen, financieel is het niet haalbaar. Wetende dat je naast je geliefde huisdier alleen nog maar duizenden euro’s gaat verliezen, neemt zelf niemand de poging om schuld aan te tonen in een rechtbank. Bij mensenlevens zijn die grenzen allang een stuk verlegd. In de dierenwetgeving wordt een dier echter nog steeds, en ik quoteer uit de wetgeving, beschouwd als ‘vervangbaar’. Een kat of hond wordt dus nog steeds gezien als een object zonder enige emotionele waarde.
Mijn dierenarts werkt nu gewoon verder alsof er niks gebeurd is, de vraag blijft echter hangen of gelijkaardige fouten in de toekomst zullen vermeden worden. Als u het mij vraagt niet, mijn dierenarts weet namelijk dat het vuur haar niet aan de schenen gelegd kan worden.
Tijdens haar vergadering van 17 mei 2023 heeft de commissie voor de Verzoekschriften deze petitie overgezonden aan de commissie voor Justitie en de vice-eersteminister en minister van Justitie en Noordzee.
Antwoord van de vice-eersteminister en minister van Justitie en Noordzee (27/06/23)
Er hoeft voor deze case helemaal geen wetswijziging gerealiseerd te worden. De rechter kan ook op basis van de huidige stand van de wetgeving een schadevergoeding toekennen in een dergelijk dossier. De begroting van de schade is een rechterlijke beoordeling, die zij in alle onafhankelijkheid kan doen. De minister van Justitie kan hier op geen enkele wijze in tussenkomen. Hier speelt volop de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht. Er moet daarbij ook opgemerkt worden dat er voor de begroting van de schade geen enkel plafond bestaat, laat staan een wettelijk plafond. Ook niet voor schade als gevolg van het overlijden van een dier.
Voor de aansprakelijkheid van de dierenarts en de toekenning van de schade is vereist dat er drieledig bewijs wordt geleverd: 1) bewijs van een fout; 2) bewijs van de schade; 3) bewijs van een oorzakelijk verband tussen de fout en de schade. Dit is de toepassing van het huidige artikel 1382 (oud) Burgerlijk Wetboek. Het is, zoals reeds gezegd, aan de rechter om deze elementen te beoordelen.
De begroting van de hoegrootheid van de schade is uiteraard ook een bevoegdheid van de individuele rechter, zoals hiervoor reeds aangeduid.
In het betrokken dossier kan m.i. ook een onderscheid gemaakt worden tussen de gemaakte medische kosten en eventuele morele schade. Deze posten moeten desgevallend apart begroot worden, waarover de rechter dan een uitspraak zou moeten doen.
Het is alleszins ook niet zo dat een dierenarts van een soort aansprakelijkheidsimmuniteit zou genieten. Dit is niet het geval.
Naast de bevoegdheid van de rechtbank, kan men bij een klacht tegen het handelen van een dierenarts ook altijd een klacht indienen bij de tuchtoverheid voor de betrokken beroepsgroep: in casu de Orde der dierenartsen.
Deel: