55_2023-2024/7 - Reconnaissance officielle de la Palestine dans le cadre d'une solution à deux États et sanctions contre Israël

Van de Kamer van Volksvertegenwoordigers vragen we een uitvoerig debat en beslissing over:

1.De officiële erkenning van Palestina

2.Sancties tegen Israël voor het schenden van mensenrechten en een terugbetaling van de vernietigde infrastructuur die door België gefinancierd wordt

3.Een beslissing tot onmiddellijke stopzetting van elke vorm van wapenhandel tussen de België en Israël

4.De boycot van en terugtrekking uit samenwerkingen met Israëlische instellingen en bedrijven die medeplichtig zijn met, en winst halen uit, de apartheidsregime

5.De ondersteuning van het onderzoek door het Internationaal Strafhof naar oorlogsmisdaden door Israël in Palestina

6. Een onderzoekscommissie naar de Belgische slachtoffers van het niet proportioneel geweld en acties die niet voldoen aan het oorlogsrecht en genocide. Indien hieruit blijkt dat er Belgische slachtoffers zijn, dat de Minister van Justitie zijn positief injunctierecht gebruikt om een procureur deze zaak te laten onderzoeken en vervolgen onder de Genocidewet.

7.Een onmiddellijke stopzetting van de blokkade op Gaza die door Israël en Egypte sinds 2006 in stand wordt gehouden.

Motivatie o.a. geïnspireerd door de Verklaring voor Palestina van Professoren en studenten ven de KU Leuven uit 2021.

Bij het schrijven van deze tekst staat de teller reeds 5800 mensen gedood door Israëlische bombardementen, waaronder 2360 kinderen. Hele families zijn geraakt, en meer dan 1.000.000 mensen zijn uit hun huizen verdreven.

Deze laatste Israelische militaire operatie is een reactie op de wrede en geweldadige acties van Hamas maar schrijft zich ook in in een beleid vanwege Israël om Palestina etnisch uit te zuiveren van haar inheemse bevolking. Op een koloniale manier houdt ze de oorspronkelijke bevolking onderdrukt en ontzegt ze de toegang tot basisvoorzieningen. Het is een apartheidsregime waar de Palestijnen minder rechten hebben dan de Israëli's.

De Palestijnse strijd voor een eigen staat, soeverein en leefbaar, wordt gekortwiekt. Wat vandaag in Gaza plaatsvindt, is dat het drama van de aanval van Hamas, misbruikt wordt om de Palestijnen naar Egypte te verdrijven.

Met geweld krijg je een terreurbeweging niet klein; zeker niet wanneer de kiem van de terreur groeit uit de onderdrukking van een heel volk, de onmacht iets te kunnen veranderen en frustratie dat de rest van de wereld maar laat gebeuren. Als er niet snel met de Palestijnse autoriteit wordt onderhandeld over een 2 staten oplossing zal de steun voor Hamas of een nieuwe terreurbeweging enkel maar groeien.

Ondanks dat Hamas vanuit Gaza opereerde worden er nu ook aanvallen door het Israëlisch leger uitgevoerd op dorpen op de Westelijke Jordaanoever en wordt de illegale Israëlische nederzettingenpolitiek versnelt verder gezet. Dit wijst er nogmaals op dat het Israël om meer te doen is dan reageren op het geweld van Hamas vanuit Gaza.

De Belgische regering drukte zijn medeleven uit met Israël en gaf Israël hun volledige steun. Met de opmerking dat de aanval op Hamas binnen het oorlogsrecht moet uitgevoerd worden.

Van uit de regering komt er geen expliciete veroordeling van het collectief bestraffen van de Palestijnse bevolking in Gaza. Geen volledige steun voor de Palestijnse autoriteit om te ijveren voor een 2-staten oplossing.

We verwachten dat de Belgische politieke instellingen de Palestijnen in hun strijd voor bevrijding en strijd tegen onderdrukking sterk ondersteunen. De tijd is aangebroken om een “neutrale” houding te verlaten. Neutraliteit en onpartijdigheid zijn vooral een steun voor Israël’s koloniaal beleid en onderdrukking van het Palestijnse volk. Bovendien staat zo’n houding haaks op de waarden van diversiteit en inclusie en de bescherming van de mensenrechten die ons land hoog in het vaandel draagt.

We vragen een aanhoudende actie, want stilte betekent in deze medeplichtigheid met een koloniaal en apartheidsbeleid dat in stand wordt gehouden door Israël, en waarvan de Palestijnen het slachtoffer zijn.  

Alles wat in de regio gebeurt en de Westerse reacties hierop, bereiden de bodem voor zodat de zaadjes van het gevoel van onrecht, machteloosheid, frustratie en niet gehoord te worden, kunnen uitgroeien tot geradicaliseerde moslims met antiwesterse gevoelens die door terroristische organisatie als Hamas, IS,... geoogst worden in hun radicale godsdienststrijd.

Het is dus geen ver-van-mijn-bed-schouw over onderdrukte Palestijnen maar via geradicaliseerde figuren kan het ook dichtbij komen, zoals gebleken is bij de aanslagen in Brussel.